چه تفاوت هایی بین مدار مغناطیسی و ویژگی های فیزیکی آهنربای قوی وجود دارد

تفاوت های اصلی بین مدار مغناطیسی و خواص فیزیکی مدار به شرح زیر است:
(1) مواد رسانای خوبی در طبیعت وجود دارد و همچنین موادی وجود دارند که جریان را عایق می کنند. به عنوان مثال، مقاومت مس 1.69 × 10-2qmm2 / m است، در حالی که مقاومت لاستیک حدود 10 برابر است. اما تاکنون هیچ ماده ای برای عایق کاری شار مغناطیسی یافت نشده است. بیسموت کمترین نفوذپذیری را دارد که 0. 99982μ است. نفوذپذیری هوا 1.000038 μ است. بنابراین هوا را می توان به عنوان ماده ای با کمترین نفوذپذیری در نظر گرفت. بهترین مواد فرومغناطیسی دارای نفوذپذیری نسبی حدود 10 تا توان ششم هستند.

(2) جریان در واقع جریان ذرات باردار در هادی است. به دلیل وجود مقاومت هادی، نیروی الکتریکی روی ذرات باردار عمل می کند و انرژی مصرف می کند و اتلاف نیرو به انرژی گرمایی تبدیل می شود. شار مغناطیسی نه نشان دهنده حرکت هیچ ذره ای است و نه نشان دهنده از دست دادن توان است، بنابراین این قیاس ضروری نیست. مدار الکتریکی و مدار مغناطیسی کاملاً مجزا هستند و هر کدام بسته داخلی خود را دارند. ضرر، پس قیاس لنگ است. مدار و مدار مغناطیسی متقابلاً منحصر به فرد هستند و هر کدام مفهوم فیزیکی بی چون و چرای خود را دارند.

مدارهای مغناطیسی شل تر هستند:
(1) هیچ قطعی مدار در مدار مغناطیسی وجود نخواهد داشت، شار مغناطیسی در همه جا وجود دارد.
(3) مدارهای مغناطیسی تقریباً همیشه غیرخطی هستند. رلوکتانس مواد فرومغناطیسی غیرخطی است، رلوکتانس شکاف هوا خطی است. قانون مدار مغناطیسی اهم و مفاهیم رلوکتانس ذکر شده در بالا فقط در محدوده خطی صادق است. بنابراین در طراحی عملی معمولا از منحنی bH برای محاسبه نقطه کار استفاده می شود.
(2) از آنجایی که هیچ ماده مطلقا غیر مغناطیسی وجود ندارد، شار مغناطیسی محدود نیست. فقط بخشی از شار مغناطیسی از مدار مغناطیسی مشخص شده عبور می کند و بقیه در فضای اطراف مدار مغناطیسی پراکنده می شود که به آن نشت مغناطیسی می گویند. محاسبه و اندازه گیری دقیق این نشتی شار مغناطیسی دشوار است، اما نمی توان آن را نادیده گرفت.