فریت یک اکسید فلزی فری مغناطیسی است. از نظر خواص الکتریکی، مقاومت فریت بسیار بزرگتر از فلز عنصری یا مواد مغناطیسی آلیاژی است و همچنین دارای خواص دی الکتریک بالاتری است. خواص مغناطیسی فریت ها نیز نشان می دهد که نفوذپذیری بالایی در فرکانس های بالا دارند. بنابراین، فریت به یک ماده مغناطیسی غیرفلزی تبدیل شده است که به طور گسترده در زمینه جریان ضعیف فرکانس بالا استفاده می شود. به دلیل انرژی مغناطیسی کم ذخیره شده در واحد حجم فریت، القای مغناطیسی اشباع (Bs) نیز کم است (معمولا فقط 1/3 تا 1/5 آهن خالص)، که استفاده از آن را در فرکانس های پایین که نیاز به انرژی مغناطیسی بالاتری دارند محدود می کند. تراکم